حدود چند ساعت پس از عمل می توانید روی تخت بنشینید و پاها را از لبۀ تخت آویزان کنید و سپس با کمک همراه راه بروید.ولی بهتر است تا ۴۸ ساعت اول بعد از عمل فعالیت محدود داشته و فقط در موارد ضروری(مثلا برای رفتن به دستشویی) از جای خود حرکت کنید.

در پاسخ باید گفت شایعترین نوع سنگی که در دستگاه ادراری ساخته می شود از همین نوع است. پزشک شما جهت پیگیری به دنبال بیماری های زمینه ای (که شما را مستعد سنگ سازی کرده است) جستجو خواهد کرد و چنانچه عیب زمینه ای یافت شد آن را درمان خواهد نمود. در صورتی که بیماری زمینه ای موجود نباشد و علت مشخصی بریا سنگ سازی یافت نشود به شما رژیم غذایی مناسب، مصرف مایعات فراوان (به طور مرتب حتی در طول شب)، اجتناب از تشنگی، پرهیز از بی تحرکی و خودداری از تعریق زیاد را توصیه خواهد کرد. در بعضی موارد داروهای افزایش دهنده میزان ادرار و یا گشاد کننده حالب تجویز خواهد شد.

معمولاً در بررسی افراد مبتلا به عفونت های مکرر ادراری، وجود سنگ های ادراری مشاهده می شوند. سنگ عفونت دستگاه ادارای می توانند وخامت یکدیگر را افزایش دهند و در درمان هم تداخل ایجاد کنند. گاهی انسداد یک کلیه عفونی شده توسط سنگ منجر به عفونت خون (سپتی سمی) و یا آبسه می شود. بعضی سنگ ها در مواد هسته ی مرکزی خود (ماتریکس) دارای باکتری هستند که موجب عفونت های مکرر ادراری می شوند. بعضی از باکتری ها ماده ای به نام اوره از تولید می کنند و می توانند سنگ از نوع استروویت (عفونی) ایجاد کنند.

اپروستات به طور طبیعی در سن بالای 40 تا 45 سال شروع به رشد و بزرگی میکند. دستورات و رژیم غذایی برای سالم نگاه داشتن پروستات وجود دارند که گاهی اوقات به صورت مکملهای خوراکی در داروخانه به فروش می رسند . جلوگیری از عفونتهای مجاری ادراری و پروستات، تغذیه سالم و استفاده از آنتی اکسیدانها تأثیر مثبتی در پروستات دارند.

این گونه از بیماریها یا به علت عفونت یا به دلایل دیگری مثل تورشن بیضه و حتی عبور سنگ بروز می کنند. در هر حال بررسی و معاینه توسط پزشک متخصص لازم و ضروری است. بسیاری از افراد به دلیل خجالت و دلایل فرهنگی به پزشک مراجعه نمی کنند. تومورهای بیضه بارها به این دلیل پیشرفت کرده و متاستاز به سایر نواحی بدن داده است.