۲- روانکاوی و روان درمانی: زودانزالی در افرادی که تیپ شخصیتی A دارند بیشتر دیده میشود که مشخصات این افراد عبارتند از: افراد عجول، زودرنج، پرخاشگر، افراد استرسی و حساس که این افراد در تلاطم امواج روزمره زندگی بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. و لذا جهت ریشه یابی و تعدیل و کنترل احساسات و بالا بردن آستانه تحمل خود و یا به عبارتی مدیریت احساسات در برخورد روزمره با مشکلات زندگی و روابط اجتماعی نیازمند روان درمانی و آموزش کنترل رفتاری دارند.

۳- مدیریت احساس در هنگام مقاربت: من همیشه این شعر حافظ که “هرگز حدیث حاضر غایب شنیده ای من در میان جمع و دلم جای دیگر است”را برای بیمارانم می گویم جهت به تأخیر انداختن انزال زودرس باید از هیجان اجتناب کرد و جهت کاهش هیجان و به تآخیر انداختن انزال بهترین راه منحرف کردن ذهن از صحنه مقاربت است. من به بیمارانم می گویم در هنگام مقاربت همزمان که مشغول معاشقه هستید فرض کنید که در محل کارتان هستید و یا در کنار دریا نشسته اید و یا قدم می زنید و غایب بودن ذهن در صحنه و عدم فکر کردن به انزال خودبخود باعث به تأخیر افتادن انزال خواهد شد.

تمرین به تأخیر انداختن انزال

۱- جهت انجام این تمرین باید صبر و حوصله داشته باشید و نباید زود سرخورده شوید. مدتی مقاربت و سکس را تعطیل کنید و سپس همزمان با تمرکز و بالا بردن حس اعتماد به نفستان از تکنیک start – stop استفاده کنید.

بر اساس مطالعات ثابت شده روانشناسی با تمرکز و تقویت ذهن و بالا بردن حس اعتماد به نفس و تلقین کار غیر ممکن وجود ندارد. Impossible is impossible یعنی کار غیرشدنی نداریم.

با همکاری همسر و یا در یک اطاق و به تنهایی باید حالت تحریک جنسی و نعوظ داشته باشید و سعی کنید تا احساس انزال دارید آن را متوقف و به تأخیر اندازید و یا زمان نعوظ تان را با هر تمرین طولانی تر نمائید. ممکن است در شروع تمرین موفق نباشید ولی توصیه می کنم با استمرار و پشتوانه قوی واراده محکم این تمرین را ادامه دهید. دادن روحیه توسط همسر و همکاری ایشان بسیار کمک کننده است.

۲- تکنیک فشار: مکانیسم عمل این تکنیک کاهش خون رسانی موقتی به گلانز و یا نوک آلت تناسلی است که آستانه تحریک را بالا برده و به تأخیر افتادن انزال کمک می کند. در این روش وقتی که آلت کاملاً سفت است ثانیه هایی نوک آن (ناحیه حشفه یا گلانز) را با انگشت فشار داده و رها سازید.

۳- استفاده از آب بخ: استفاده از کمپرس آب یخ در روی حشفه یا گلانز با دو مکانسیم انقباظ عروقی و کاهش حساسیت گیرنده های عصبی روی نوک آلت به تأخیر در انزال کمک کننده خواهد بود. این روش از سالیان سال و توسط مردان قدیمی به عنوانبه تأخیر انداختن انزال استفاده می شده است. (تماس مستقیم با یخ و یا گذاشتن آلت در یک ظرف آب یخ لحظاتی می تواند انزال را به تأخیر اندازد.

همه موارد ذکر شده جزء موارد درمانی رفتار درمانی و غیر دارویی بوه که اساس درمان را تشکیل می دهند.

دومین قسمت درمان، درمان های دارویی می باشد

درمان های سنتی

به علت اینکه این مشکل از بدو تولد بشریت گریبانگیر مردان دچار زود انزال بوده است. به روش های سنتی که برای زودانزالی توصیه می شده و بعضی از آنها در حال حاضر جزء درمان زودانزالی است اشاره می کنم.

درمان های سنتی و گیاهی

از قبیل دم کرده های گل شقایق، دارچین، گل گاوزبان، عرق بیدمشک و بهارنارنج و آویشن، تخم گشنیز، گلاب و غیره که با مکانیسم آرام بخشی و کاهش اضطراب و با ایجاد گرمی طبع را جهت توصیه انزال زودرس اظهار می دارند. اینجانب با تجربه ۲۰ ساله در درمان بیماران دارای مشکل انزال زودرس و به علت ۹۰ درصد روحی و روانی بودن مشکل انزال زودرس، نقش درمان های سنتی را بسیار کم رنگ می دانم ولی به علت گیاهی بودن و غیر مضر بودن آنها مخالفتی با مصرفشان ندارم.

درمان های شیمیایی

علیرغم پیشرفت در تکنولوژی پزشکی و در دسترس بودن متدهای جدید از قبیل داروهای شیمیایی پیشرفته، کاندوم، اسپری های تأخیری و غیره به علت روحی و روانی بودن مشکل انزال زودرس و تیپ شخصیتی آن هنوز درمان اصلی بر اساس رفتار درمانی بوده که کاملاً توضیح دادم و نقش داروهای شیمیایی به عنوان کمکی می باشد که به تک تک این ها می پردازم.

۱- اسپری های تأخیری : چون ماده اصلی تشکیل دهنده اسپری های تأخیری از لیدوکائین می باشد مصرف خودسرانه آن بسیار مضر و ممکن است باعث اختلال در ریتم قلبی شده و چه بسا باعث مرگ و میر شود و لذا امروزه اسپری های مخصوص تأخیر با دوز کم در بازار وجود دارد که فقط مخصوص انزال زودرس می باشد و حتماً با تجویز پزشک انجام شود و کسانی که مشکل قلبی و عروقی دارند باید حتماً بررسی شوند. بهترین زمان مصرف اسپری یک ربع قبل از سکس و فقط سه الی چهار پاف به نوک آلت می باشد. اسپری با بی حس کردن نوک آلت آستانه تحریک پذیری اعصاب نوک آلت را بالا برده و باعث تأخیر می شود. به علت این بی حسی موضعی لذت ارگاسم یا انزال پائین می آید که بعضی از مردان آن را دوست ندارند.

۲- کاندوم های تأخیری: اساس استفاده از کاندوم قبل از سکس این است اکه از تماس مستقیم آلت با واژن خانم ها جلوگیری و لذا آستانه تحریک را بالا می برد. کاندوم های تأخیری به ژل های بی حس کننده نیز آغشته شده اند که همزمان با دو نقش بی حس کننده و کاهش سطح تماس انزال را به تأخیر می اندازند.

۳- مصرف ترامادول و تریاک: بر اساس باور قدیمی غلط که تریاک جهت سفت کردن کمر مردان و درمان انزال زودرس مفید است علت اعتیاد خیلی از افراد به تریاک به همین باور بر می گردد و ترامادول نیز جزء داروهای مخدر می باشد که به عنوان مسکن امروزه در موقع خاص برای دردهای شدید و غیر قابل کنترل توسط پزشکان استفاده می گردد ولی متأسفانه به علت نقش اعتیادآور و ایجاد وابستگی شدید اینجانب مصرف تریاک و ترامادول را اصلاً توصیه نمی نمایم.

۴- داروهای آرام بخش: با توجه به حساس و تحریک پذیر بودن شخصیت افراد مبتلا به انزال زودرس، مصرف داروهای آرام بخش از قبیل فلوکسین و اگزازپام، دیازپام و یا ضد افسردگی ها از قبیل ایمی پرامین، کلومیپر امین را استفاده می کنند. با توجه به عوارض طولانی مدت آنها و نیاز به مصرف دوز بالا با گذشت زمان این داروها اثر بخشی چندانی در درمان انزال زودرس ندارند.

۵- قرص های مهارکننده آنزیم فوسفو دی استراز: امروزه حتماً نام قرص های ویاگرا، تادلافیل، سیلدنافیل و … را شنیده اید که این داروها با مکانیسم گشادکننده گی عروق بدن به خصوص آلت تناسلی مرد باعث ایجاد نعوظ سفت می شوند که امروزه به صورت روتین برای مردان مبتلا به اختلال نعوظ و عدم سفت شده گی آلت تناسلی تجویز می شود. جایگاه مهم این قرص ها در انزال زودرس به نقش تقویت کننده گی نعوظ و افزایش توانائی مرد جهت انجام نعوظ مکرر است. به صورت خلاصه این قرص ها انزال را به تأخیر نمی اندازند بلکه به فرد این توان را می دهند که بعد از انزال زودرس یک ربع و نیم ساعت بعد دوباره قدرت نعوظ داشته باشند که در بار دوم مطمئناً انزال با تأخیر انجام می شود که به آن dabble sex می گویند. مصرف این داروها عوارضی از قبیل سردرد، اختلال در دید و افروختگی ایجاد می کننند و لذا در بیماران مبتلا به قلبی و عروقی و سایرین حتماً با نظر پزشک تجویز شود.

۶- داروهای مهارکننده سروتونوئین از جمله سرترالین یا آسنترا: بعضی از محقیقن علت انزال زودرس را در اختلال در عملکرد انتقال دهنده های عصبی می دانند. مخصوصاً ماده ای به نام سروتونین. امروزه جهت درمان انزال زودرس جزء درمان های استفاده شده می باشد.

در پایان عرایض باز اینجانب تأکید می کنم که ۹۰ درصد درمان انزال زودرس رفتار درمانی می باشد و برای درمان آن باید

۱- موارد ایجاد کننده و تشدید کننده انزال زودرس را که ذکر کردم شناسایی و تعدیل و درمان نمایید. (خواب خوب، استراحت بیشتر، استرس کمتر، کاهش مشغله و تنش ذهنی روزانه اجتماعی)
۲- صبر و حوصله داشته باشید و زود اعتماد به نفستان را از دست ندهید.
۳- شریک جنسی باید همکاری صمیمانه و با حوصله داشته باشد و از عصبانیت و ابراز ناراحتی در موقع وقوع انزال زودرس اجتناب نمایید و در جهت حل مشکل شریک جنسی اش نقش مثبت و کمک کننده داشته باشد.
۴- موارد رفتار درمانی و تکنیک های شروع و توقف start – stop و فشاررا مداوم تمرین کنید.
۵- از هیجان و ذوق زدگی هنگام سکس اجتناب نمایید. اگر می خواهید انزال زودرس نداشته باشد سعی کنید در شروع از سکس لذت نبرید و حواستان در جای دیگر باشد.
۶- در دخول عجله ننمائید و مقاربت را با معاشقه و تحریک طرف مقابل و مدیریت احساس خودتان ادامه بدهید و اگر بتوانید هنگام معاشقه خانمتان ارضاء شود بار سنگین احساس زودانزالی از شما برداشته خواهد شد و اعتماد به نفستان بالا خواهد رفت پس سعی کنید دخول آخرین مرحله مقاربت باشد.
۷- داروهای بی حس کننده و تقویت کننده نعوظ فقط نقش کمکی دارند و درمان اصلی نیستند پس به رفتار درمانی این مشکل تکیه کنید نه داروها
۸- طولانی کردن زمان سکس با مدیریت احساستان و به تدریج میسر است و لذا در نتیجه گیری عجله نکنید.